Sielec (województwo lubelskie)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Sielec
wieś
Ilustracja
Ruiny bastei północno-zachodniej
Państwo

 Polska

Województwo

 lubelskie

Powiat

chełmski

Gmina

Leśniowice

Liczba ludności (2021)

471[2][3]

Strefa numeracyjna

82

Kod pocztowy

22-121[4]

Tablice rejestracyjne

LCH

SIMC

0105093[2]

Położenie na mapie gminy Leśniowice
Mapa konturowa gminy Leśniowice, u góry znajduje się punkt z opisem „Sielec”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko prawej krawiędzi nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Sielec”
Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Sielec”
Położenie na mapie powiatu chełmskiego
Mapa konturowa powiatu chełmskiego, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Sielec”
Ziemia51°02′07″N 23°31′12″E/51,035278 23,520000[1]

Sielecwieś w Polsce położona w województwie lubelskim, w powiecie chełmskim, w gminie Leśniowice[5][6].

Integralne części wsi[5][6]
SIMC Nazwa Rodzaj
0105118 Podkasiłanie część wsi
0105124 Podkumowie część wsi
0105130 Przemysłowa część wsi

W latach 1975–1998 miejscowość położona była w województwie chełmskim. Według Narodowego Spisu Powszechnego (III 2011 r.) liczyła 507 mieszkańców[7] i była największą miejscowością gminy Leśniowice.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wieś występuje w dokumentach źródłowych w roku 1431. Należała wówczas do Parafii Rzymskokatolickiej w Kumowie. W 1440 roku wymieniony jako de Sielec. W 1448 r. – Syelcze, w 1564 r. – Siedliscza, a w 1633 r. – Siedliska[8]. Według Słownika geograficznego Królestwa Polskiego z roku 1884 dawna siedziba Rzewuskich, którzy mieli tu niewielki murowany, wałami wzmocniony zamek. Tu przebywał po powrocie z Kaługi i tu zakończył życie Wacław Piotr Rzewuski, hetman polny koronny, dramatopisarz w XVIII w.[9] W wieku XIX Sielec to wieś i folwark w powiecie chełmskim, gminie Rakołupy, parafii łacińskiej w Kumowie (Obecnie Kumów Plebański i Majoracki), greckokalickiej w Sielcu, odległy 9 wiorst od Chełma. Posiadał w tym czasie cerkiew, szkołę początkową oraz dwa młyny wodne. W 1827 r. było tu 53 domów i 309 mieszkańców. Dobra Sielec składały się w 1884 r. z folwarku Sielec i Kmilin, rozległość folwarczna wynosiła 1800 mórg[9].

Urodzeni w Sielcu[edytuj | edytuj kod]

Zabytki[edytuj | edytuj kod]

  • Zamek w Sielcu – nowożytny bastejowy zamek z XIV w.
  • Zespół dworsko-parkowy. Obejmuje: dwór (II poł. XIX w), układ zieleni, starodrzew, figurę NMP Assunty. Dwór stanowi przykład rezydencji ziemskiej z drugiej połowy XIX w. Park natomiast jest rozległym założeniem krajobrazowym w typie dworskim o powierzchni 4,03 ha. Figura NMP Assunty powstała w drugiej połowie XVII w. i jest najstarszym tego typu obiektem na Chełmszczyźnie. Zespół wpisany do rejestru zabytków 5.01.1981 r.[10]

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 122113
  2. a b Wieś Sielec w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2023-01-26], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  3. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2023-01-26].
  4. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1145 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  5. a b TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-04-23].
  6. a b Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części. „Dziennik Ustaw”. Nr 29, poz. 200, s. 1867, 2013-02-15. Ministerstwo Administracji i Cyfryzacji. [dostęp 2015-04-23]. 
  7. GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.
  8. Czopek ↓, s. 191.
  9. a b Sielec (9), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 527.
  10. Andrzej Wawryniuk: Leksykon miejscowości powiatu chełmskiego. Chełm: Starostwo Powiatowe w Chełmie, 2002, s. 477. ISBN 83-916380-0-6.
  11. Dworek w Sielcu sprzedany.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]